بهمنشلغتنامه دهخدابهمنش . [ ب ِ م َ ن ِ ] (ص مرکب ) وهمنش . دارای منش نیک . دارنده ٔ اندیشه ٔ خوب . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به منش شود.