بنوعمار

بنوعمار. [ ب َ ع َم ْ ما ] (اِخ ) خاندانی از مغرب ، در زمان خلفای فاطمی به مصر آمدند و پیوسته با آنها بودند و بالاخره در طرابلس حکومت مستقل یافتند و موجب آبادی و رونق آن شهر گردیدند. امین الدوله حسن شیعی قاضی طرابلس پس از درگذشت حاکم فاطمین شهر طرابلس رامرکز علمی خود ساخت و در آنجا کتابخانه ای تأسیس کرد. پس از امین الدوله برادرزاده اش ابوالحسن جانشین اوشد و در سال 492 هَ . ق . درگذشت . ابوعلی فخرالملک عماربن محمد برادر امین الدوله پس از وی جانشین ابوالحسن گردید. ولی وی گرفتار عیسویان شد و در سال 501 هَ . ق . فخرالملوک مجبور شد به بغداد رفته و از سلطان محمد سلجوقی استعانت بخواهد ولی سلطان سلجوقی او را کمک نکرد و خلیفه ٔ فاطمی شهر را تصرف کرد و دست آل عمار از حکومت کوتاه شد. (از دائرةالمعارف فارسی ).