بنوداود
لغت‌نامه دهخدا
بنوداود. [ ب َ وو ] (اِخ ) ابن الحراج . از این طایفه است : داود کاتب مستعین خلیفه . محمدبن داود وزیر معتز خلیفه . علی بن عیسی بن داود وزیر مقتدر خلیفه ابوالقاسم عیسی بن علی بن داود از علمای منطق و علوم قدیمه . ابوالقاسم عبداﷲبن علی بن محمد داود مترسل معروف . عبدالرحمان بن عیسی برادر ابوالحسن بن عیسی وزیر متقی . ابوالحسن بن عیسی برادر عبدالرحمان بن عیسی مشاور برادر خویش در وزارت متقی . (یادداشت بخط مؤلف ).
