بنادرةلغتنامه دهخدابنادرة. [ ب َ دِ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ بُندار. آنکه خرید و فروخت جواهری نموده باشد. || تاجری که متاع را نگه دارد تا بقیمت گران فروشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
