بلطلغتنامه دهخدابلط. [ ب ُ ل ُ ] (ع اِ) صوفیان بی باک . (منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد از لسان ). || گریختگان لشکر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).