بلطحةلغتنامه دهخدابلطحة. [ ب َ طَ ح َ ] (ع مص ) خویشتن را به زمین زدن . || ایفای وعده نکردن . (منتهی الارب )(از اقرب الموارد). بَلدحة. و رجوع به بلدحة شود.
