بلطائف الحیللغتنامه دهخدابلطائف الحیل . [ ب ِ ل َ ءِ فِل ْ ی َ ] (ق مرکب ) (از: ب + لطائف + ال + حیل ) با حیله های لطیف . با تدبیرهای نیکو. (فرهنگ فارسی معین ): بلطائف الحیل می کوشید محبت او را بخود جلب کند.
