بطیط
لغتنامه دهخدا
بطیط. [ ب َ ] (ع اِ) شگفت و دروغ ، یقال جاء بامر بطیط. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). عجب . (مهذب الاسماء). || کفش بی نوک نیم موزه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سندل . صندل . (مهذب الاسماء). || (اِ) بلا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
