بشیرةلغتنامه دهخدابشیرة. [ ب َ رَ ] (ع ص ) تأنیث بشیر یقال : امراة بشیرة و ناقة بشیرة؛ زن خوبروی و ماده شتر خوبروی .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ج ، بشیرات .
