بسر چنگ آمدن
لغتنامه دهخدا
بسر چنگ آمدن . [ ب ِ س َ رِ چ َ م َ دَ ] (مص مرکب ) مرادف بسر دست آمدن . کنایه از کمال قریب یا در قبض و تصرف خود آمدن بود. (آنندراج ) :
دست در زلف سیاهت من بدروز زدم
آمدم سوی تو چون شب بسر چنگ آید .
- بسر چنگ آمدن شب ؛ کنایه از قریب به آخر رسیدن شب باشد. (از آنندراج ).
دست در زلف سیاهت من بدروز زدم
آمدم سوی تو چون شب بسر چنگ آید .
خواجه آصفی (از آنندراج ).
- بسر چنگ آمدن شب ؛ کنایه از قریب به آخر رسیدن شب باشد. (از آنندراج ).