بزمی

بزمی . [ ب َ ] (اِخ ) (میر...) پسر میر ابوتراب علوی و سیدی صحیح النسب و در معاشرت ظاهرش از باطنش بهتر است . این ابیات ازوست :
میی خواهم کزو مست آنچنان در کوی یار افتم
که چون سر برزند صبح قیامت در خمار افتم .
ببزمش نانشسته خاطرش از من بتنگ آمد
بلب نابرده جامی شیشه ٔ عیشم بسنگ آمد.

(از مجمعالخواص ص 87).