بزانوش
لغتنامه دهخدا
بزانوش . [ ب َ ] (اِخ ) نام سردار رومی در زمان اردشیر که برای بستن پیمان آشتی بنزد شاپور آمد. (مزدیسنا ص 380) :
بزانوش بد نام آن پهلوان
سواری سرافراز و روشن روان .
|| نام قیصر روم و نام خواجه سرای داریوش . (از فرهنگ لغات شاهنامه ص 54).
بزانوش بد نام آن پهلوان
سواری سرافراز و روشن روان .
فردوسی .
|| نام قیصر روم و نام خواجه سرای داریوش . (از فرهنگ لغات شاهنامه ص 54).