بریکةلغتنامه دهخدابریکة. [ ب َ ک َ ] (ع اِ) واحد بریک . یکی بریک . (از اقرب الموارد). رجوع به بریکة شود. || افروشه . (منتهی الارب ). خبیصة. (اقرب الموارد).