برهما

برهما. [ بْرَ / ب َ رَ ] (اِخ ) در سنسکریت به معنی ذات واجب الوجود، و قادر مطلق . خدای بزرگ هندوان باستان . او مظهر آفریدگار جهان و خدایان و قادر مطلق است . وی با ویشنو (محافظ)و شیوا (مخرب ) تثلیثی را تشکیل میدهد. (حاشیه ٔ معین بر برهان قاطع از ملل و نحل ، رشید یاسمی ). برهما رابصورت انسانی مجسم می کنند که دارای چهار سر و چهار دست است و در دستهای خود یک کوزه ، یک تسبیح ، یک قاشق مقدس و نسخه ای از ودا را نگاه داشته است . وی مصنف وداها و قانونگذار هند است و پرستش او قدیمترین آیین پرستش در این کشور می باشد. (دایرة المعارف فارسی ).