برنایی
لغت‌نامه دهخدا
برنایی . [ ب َ / ب ُ ] (حامص ) برنائی . جوانی . (غیاث ) (آنندراج ). برناهی . حداثة. (از دهار). شباب . شبیبة :
کنون جوئی همی حیلت که گشتی سست و بی طاقت
ترا دیدم به برنایی فسارآهخته و لانه .
برین کار او پیشدستی کند
به برنایی و تندرستی کند.
نیکوست بچشم من در پیری و برنایی
خوبست به طبع من در خوابی و بیداری .
تا کی خوری دریغ ز برنایی
زین چاه آرزو ز چه برنائی .
نشیبی بود برنایی سرافرازان همی رفتی
فراز پیری آمد پیشت اکنون سر نیفرازی .
هرکه دنیا را بنادانی و برنایی بخورد.
هر کرا دولتست و برنایی
تو بدان کس مچخ که برنایی .
بهار دولت او آن هوای معتدل دارد
که گردون خرف را تازه کرد ایام برنایی .
صبح شب برنایی من بوالعجب است
یک نیمه ازو روز و دگر نیمه شب است .
نقد برناییست دانم مانده نیست
تات گویم نقد برنایی فرست .
گرچه برنایی از میان برخاست
چکنم حرص همچنان برجاست .
دریغ روز جوانی و عهد برنایی
نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی .
کدام قوت و مردانگی و برنایی
که خشم گیری و با طبع خویش برنایی .
کنون جوئی همی حیلت که گشتی سست و بی طاقت
ترا دیدم به برنایی فسارآهخته و لانه .
کسائی .
برین کار او پیشدستی کند
به برنایی و تندرستی کند.
فردوسی .
نیکوست بچشم من در پیری و برنایی
خوبست به طبع من در خوابی و بیداری .
منوچهری .
تا کی خوری دریغ ز برنایی
زین چاه آرزو ز چه برنائی .
ناصرخسرو.
نشیبی بود برنایی سرافرازان همی رفتی
فراز پیری آمد پیشت اکنون سر نیفرازی .
ناصرخسرو.
هرکه دنیا را بنادانی و برنایی بخورد.
ناصرخسرو.
هر کرا دولتست و برنایی
تو بدان کس مچخ که برنایی .
سنائی .
بهار دولت او آن هوای معتدل دارد
که گردون خرف را تازه کرد ایام برنایی .
انوری .
صبح شب برنایی من بوالعجب است
یک نیمه ازو روز و دگر نیمه شب است .
خاقانی .
نقد برناییست دانم مانده نیست
تات گویم نقد برنایی فرست .
خاقانی .
گرچه برنایی از میان برخاست
چکنم حرص همچنان برجاست .
نظامی .
دریغ روز جوانی و عهد برنایی
نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی .
سعدی .
کدام قوت و مردانگی و برنایی
که خشم گیری و با طبع خویش برنایی .
سعدی .
