برخنج

برخنج . [ ب َخ َ ] (اِ) برخفج . ثقلی که در خواب بر مردم اوفتد. (فرهنگ اسدی ). گرانی که مردم را در خواب فرو همی گیرد و آنرا سنغبه [ ظاهراً ستنبه ] و سکاچه نیز گویند. وبتازی کابوس خوانند. (شرفنامه ٔ منیری ) :
با وصال تو بودمی ایمن
در فراغم بمانده چون برخنج .

آغاجی (فرهنگ اسدی ).

و رجوع به برخفج شود.