بدیعالدین

بدیعالدین . [ ب َ عُدْ دی ] (اِخ ) ترکو سجزی یا بدیع ترکو. عوفی نام او را در ردیف شاعران آل سلجوق بعد از عهد معزی و سنجری آورده و از اشعار او نقل کرده است . رجوع به لباب الالباب چ لیدن ج 2 صص 349 - 351 و مجمعالفصحا ص 168 و فرهنگ سخنوران شود.