بداغ

بداغ . [ ب ُ ] (اِ) گیاهی است از تیره ٔ بداغها که برگهایش پنچه ای و گلهایش سفیدرنگند. آرایش گل آنها خوشه ای است و بنحوی است که یک گلوله ٔ درشت سفیدرنگ از گلها بوجود می آورند. افلوع . بوداغ . (فرهنگ فارسی معین ذیل گل ). یکی از انواع زیندار و درختچه ای است زینتی و زیبا در راه میان آستارا به اردبیل موجود است . (از جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 269). گل دنبه . دنبه . تاغ . غَضاة. (یادداشت مؤلف ). || در ترکی بمعنی شاخ درخت است . (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ). || شمشیر. (از فردوس اللغات از غیاث اللغات و آنندراج ).