بجاهلغتنامه دهخدابجاه . [ ب ِ ] (اِخ ) نام قبائلی از بنی حام که بین نیل ودریای احمر و قاهره و حدود سودان زندگی میکنند. (ازاعلام المنجد). و رجوع به بجه و بجاو و بجاوی شود.