بت پرستیدن
لغتنامه دهخدا
بت پرستیدن . [ ب ُ پ َ رَ دَ ] (مص مرکب ) بت پرستی . عبادت اصنام . پرستش بتان :
بت پرستیدن به از مردم پرست
پند گیر و کار بند و هوش دار.
گر کعبه جویی بار یا بتخانه سازی سجده جا
ور بت پرستی باصفا کعبه ثناخوان آیدت .
اگر جماعت چین صورت تو بت بینند
شوند جمله پشیمان ز بت پرستیدن .
بت پرستیدن به از مردم پرست
پند گیر و کار بند و هوش دار.
ابوسلیک گرگانی .
گر کعبه جویی بار یا بتخانه سازی سجده جا
ور بت پرستی باصفا کعبه ثناخوان آیدت .
خاقانی .
اگر جماعت چین صورت تو بت بینند
شوند جمله پشیمان ز بت پرستیدن .
سعدی .