بتع

بتع. [ ب َ ت ِ ] (ع ص ، اِ) اسب سخت و درازگردن . (منتهی الارب ). درازی گردن و سختی آن . (از تاج العروس ). سخت و درازگردن . (از اقرب الموارد). || مرد درازقامت . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || مرد قوی و سخت مفاصل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) . || جسم . (منتهی الارب ). مؤنث آن بَتِعَة است .