بام نشینلغتنامه دهخدابام نشین . [ ن ِ ] (نف مرکب ) که مقیم بام باشد. که بر بام منزل سازد. ملازم بام . || فرهنگ ناظم الاطباء به این کلمه معنی مخروبه وخرابه و ویران شده داده است ، اما استوار نمینماید.
