باغ بهشت

باغ بهشت . [ غ ِ ب ِ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بهشت . روضه ٔ رضوان :
در زمینی درخت باید کشت
کآورد میوه ای چو باغ بهشت .

نظامی .

|| مجازاً، باغ بسیار باصفا و نزه و باطراوت و سبز و خرم که از خرمی همانند بهشت باشد.