باعة
لغتنامه دهخدا
باعة. [ ع َ ] (ع اِ) صحن سرای . (آنندراج ).
- باعةالدار ؛ صحن سرای . (منتهی الارب ). ساحتها. (تاج العروس ).
|| ناودان بام خانه . (ناظم الاطباء).
- باعةالدار ؛ صحن سرای . (منتهی الارب ). ساحتها. (تاج العروس ).
|| ناودان بام خانه . (ناظم الاطباء).