باعة

باعة. [ ع َ ] (ع ص ، اِ) جمع بایع بمعنی فروشنده .
- باعةالعطر ؛ بوی فروشان . (یادداشت مؤلف ) : و باعةالعطر بالدیار المصر یعرفونه بکف النسر. (ابن البیطار). و باعةالعطر بالاندلس و بمصر ایضاً یعرفون ورقه [ ورق اکلیل الجبل ] . (ابن البیطار).