باطل پرور
لغتنامه دهخدا
باطل پرور. [ طِ پ َ رْ وَ ] (نف مرکب ) آنکه باطل را پرورد. دوستدار کفر و بیراهه روی :
بوالمظفر حق نواز و خصم باطل پرور است
دور باطل حق تعالی بر نتابد بیش ازین .
بوالمظفر حق نواز و خصم باطل پرور است
دور باطل حق تعالی بر نتابد بیش ازین .
خاقانی .