باشغردیه

باشغردیه . [ غ ِ دی ْ ی َ ] (اِخ ) مردمی در حلب که موی و چهره ٔ اشقر و مذهب ابوحنیفه داشتند و منسوب به طایفه ٔباشغرد در ماوراء قسطنطنیه بودند، در مملکتی که آنرا هُنکَر میخوانند. (معجم البلدان ، ذیل باشغرد). و رجوع به باسک و باشغرد شود.