ترجمه مقاله

بازودراز

لغت‌نامه دهخدا

بازودراز. [ دِ ] (اِخ ) لقب بهمن پسر اسفندیار. (آنندراج ) :
دگر بار گفتا بمن گوی راز
که بازوی بهمن چرا شد دراز.

نظامی (از آنندراج ) (ازغوامض سخن ).


تیعزنت بهمن بازودراز
نوبتیت سنجر نوبت نواز.

میرخسرو (از آنندراج ).


ترجمه مقاله