بادپرانی
لغتنامه دهخدا
بادپرانی . [ پ َ / پ َرْ را ] (حامص مرکب ) خوش آمد کردن ، گفتن . || ضراط زدن یعنی گوز کردن ، چه باد بمعنی ضراط است ، طغرا گوید :
غیر سرنای گلویش ساز دیگر کوک نیست
از نی انبان شکم چون بادپرانی کند.
غیر سرنای گلویش ساز دیگر کوک نیست
از نی انبان شکم چون بادپرانی کند.
(آنندراج ).