بادانلغتنامه دهخدابادان . [ بادْ دا ] (ع اِ) تثنیه ٔ بادّ. دو درون ران . (منتهی الارب ) (قطر المحیط). || جای بودن هر دو ران سوار از پشت اسب . (منتهی الارب ).