باخواجهلغتنامه دهخداباخواجه . [خوا / خا ج َ / ج ِ ] (اِ مرکب ) جد اعلی : نه بابا و نه باخواجه نه پور است دراز و خشک و لاغر چون پنور است .مبرایل ؟ (از جهانگیری ).