بائنة

بائنة. [ ءِ ن َ ] (ع ص ) تأنیث بائن . || تطلیقة بائنة؛ طلاقی که رجعت در آن درست نباشد. و هی فاعلةبمعنی مفعولة. (منتهی الارب ). || کمان نرم که زه آن نهایت دور باشد. (منتهی الارب ). بائن . || چاه فراخ دورتک . ج ، بوائن . (منتهی الارب ).