بائق

بائق . [ ءِ ] (ع ص ) هالک . || بدی و خصومت آورنده . || سختی و بلارسیده . || یورش کننده . (از منتهی الارب ). || ستم کشنده . || متاع بائق ؛ آنکه ثمن ندارد. (منتهی الارب ). ما لاثمن له . (قطر المحیط).