ایواءلغتنامه دهخداایواء. [ ای ] (ع مص ) (از «اوی ») پناه و جای دادن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).جای دادن . (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24).
