ایمن گونهلغتنامه دهخداایمن گونه . [ م ِ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) ایمن وار. ایمن طوری : عزمش بر آن قرارگرفت که سوی طوس رود تا طغرل ایمن گونه فراایستد. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 603).
