اوبئةلغتنامه دهخدااوبئة. [ اَ ب ِ ءَ ] (ع اِ) ج ِ وباء و وباء. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). و آن بیماریی است عام که آنرا مرگامرگی گویند یا طاعون . (آنندراج ).