اهی

اهی . [ اَ ] (اِخ ) در افسانه های ایران قدیم نام اهریمنی است بصورت مار یا اژدها که در کوه مسکن دارد و دیوان را بیاری خود می طلبد. و این همان رعد سیاه و طوفان است که با هزاران حلقه و پیچ و تاب بر فراز قله ٔ کوه می پیچد و دیوارمانند بسوی آسمان بالا می رود. ایندره ٔ پرقدرت با این مار مصاف می دهد و او را میکشد. رجوع به مزدیسنا ص 35 ببعد شود.