اهراب

اهراب . [ اِ ] (ع مص ) سخت درافتادن در کاری و مستغرق شدن در آن . || بکوشش رفتن ترسان و گریزان . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شتافتن در تک . (المصادر زوزنی ) || بردن باد خاک را. || بسوی گریز مضطر کردن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).