انکاثلغتنامه دهخداانکاث . [ اَ ] (ع ص ) حبل انکاث ؛ رسن گسسته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) ج ِ نِکْث . (از اقرب الموارد). رجوع به نکث شود.
