انوثیت

انوثیت . [ اُ ثی ی َ ] (ع مص ) زن شدن و ماده بودن . مؤلف غیاث نویسد، انوثیت غلط است و انوثت بدون یاء تحتانی صحیح بخلاف رجولیت که مصدر جعلی است چرا که رجل اسم جامد است و انثی مشتق است از انوثت لیکن چون انوثیت هم در کلام ثقات واقع شده استعمالش جایز باشد. (غیاث اللغات ) :
مایه ٔ نشاءة انوثیت
باز در بطن مادر اندازد.

عرفی (از آنندراج ).