اندرخورا

اندرخورا. [ اَ دَخوَ / خ ُ ] (نف مرکب ) لایق و سزاوار و زیبا. (برهان قاطع) (هفت قلزم ). لایق و زیبا. (مؤید الفضلاء). درخور و سزاوار. (فرهنگ رشیدی ). سزاوار و لایق و شایسته و مناسب . (ناظم الاطباء).