انبیژکلغتنامه دهخداانبیژک . [ اَم ْ ژَ ](ص ) بلغت خورازم قدیم یعنی بیرونی ، خارجی . (از انساب سمعانی از یادداشت بخط مؤلف ). در انساب سمعانی درذیل کلمه ٔ بیرونی انبریل یا ابنریل خوانده می شود.
