انبروهلغتنامه دهخداانبروه . [ ] (اِ)شتر ریخته موی که انبره نیز گویند. (از شعوری ج 1 ورق 129 ب ). و رجوع به انبره شود. || شراب کش . (از شعوری ج 1 ورق 129 ب ). و رجوع به انبره شود.
