امیونلغتنامه دهخداامیون . [ اُم ْ می یو ] (ع اِ) ج ِ اُمّی ّ در حالت رفع. (از ناظم الاطباء). نانویسندگان . (ترجمان جرجانی مهذب عادل بن علی ): و منهم امیون لایعلمون الکتاب الا امانی . (قرآن 78/2). و رجوع به امی شود.
