امتتاخلغتنامه دهخداامتتاخ . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) از جای برکندن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در اقرب الموارد به این معنی اِمتاخ یا امتیاخ آمده . رجوع به امتاخ و امتیاخ شود.
