المده

المده . [ اَ ل َ دِه ْ ] (اِخ ) یکی از دیههای کجور. (مازندران و استراباد رابینو ص 113 و 151 و ترجمه ٔ همان کتاب ص 147و 152). در فرهنگ جغرافیایی ایران آمده : المده قصبه ای است مرکز قشلاقی دهستان کجور بخش مرکزی شهرستان نوشهر، در 24 هزارگزی خاور نوشهر و 24 هزارگزی باختر بابلسر سر راه شوسه . در دشت واقع و مرطوب معتدل است . سکنه ٔ آن 600 تن شیعه اند که به گیلکی و فارسی سخن میگویند. آب آن از کچ رود تأمین میشود و محصول آن برنج و مختصر گندم ، و شغل مردم زراعت و کسب است . دبستان ،ژاندارمری ، آمار، جنگلبانی و در حدود 80 باب دکانهای مختلف کنار شوسه دارد. راه شوسه ٔ گلندرود از این قصبه منشعب میشود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).