اللذون

اللذون . [ اَل ْ ل َ ن َ ] (ع اِ موصول ) اَلَّذون َ. ج ِ الذی نزد بنی هذیل که در حالت رفع آرند و در حالت نصب و جر الذین گویند :
نحن اللذون صبحوا الصباحا
یوم النخیل غارة ملحاحا.
رجوع به اقرب الموارد (ذیل الذی ) و سیوطی و ماده ٔ «الذی » شود.