افگار گشتن
لغتنامه دهخدا
افگار گشتن . [ اَ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) مجروح شدن . خسته گردیدن :
وگرنی رنج خویش از خویشتن بین
چو رویت ریش گشت و دست افگار.
و رجوع به شواهد افگار گشتن در ذیل افگار شود.
وگرنی رنج خویش از خویشتن بین
چو رویت ریش گشت و دست افگار.
ناصرخسرو.
و رجوع به شواهد افگار گشتن در ذیل افگار شود.