افظاع

افظاع . [ اِ ] (ع مص ) برسوایی انجامیدن کار و از حد درگذشتن آن در زشتی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سخت شنیع شدن کار. (تاج المصادر بیهقی ). صعب آمدن . (المصادر زوزنی ). || زشت یافتن کار را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). فظیعیافتن کار. (تاج المصادر بیهقی ). || بزشتی رسانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).