افزاع
لغت‌نامه دهخدا
افزاع . [ اِ ] (ع مص ) یاری کردن و فریاد رسیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || ترسانیدن . (از منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (آنندراج )(از ناظم الاطباء). || آگاه گردانیدن . || بی بیم کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بیم از کسی ببردن . (تاج المصادر بیهقی ).
